viernes, 22 de agosto de 2014

O LIRON




 http://www.indicedepaginas.com/liron.gif


 
NOME CASTELAN: Lirón
NOME GALEGO: Leirón / Lirón
NOME CIENTIFICO: Glis Glis
FAMILIA: Gliridae


E unha especie de roedor da familia GLIRIDAE

CARACTERISTICAS

É un pequeno roedor, pero de tamaño considerable en comparación con ratiños e topillos que o home acostuma a observar, chegando a alcanzar unha lonxitude de 13 a 20 cm, máis a cola duns 11 a 17 cm. As orellas miden ao redor de 25 e 32 mm, mentres que os ollos están entre 15'7 e 21 mm. O peso oscila entre os 75 e 220 g.2
Posúe unha suave pelaxe de cor gris prateada para o dorso e cola, tornando a un gris escuro, case negro, tan só unha fina franxa en torno aos ollos. Sendo de cor branca por debaixo (ao longo de toda a parte inferior). Na súa cara resaltan os seus ollos (negros, redondos, grandes e saltons), o seu nariz (dun ton rosado) en medio dun pequeno fociño poboado de longos bigotes, e unhas grandes orellas que destacan a simple vista. A cola é case tan longa como o resto do corpo, mesta, toda ela poboada de abundante pelo, formando unha capa uniforme. As femias teñen doce mamas, ou o que é o mesmo, seis pares de mamas, presentando dous pectorais, dous abdominais e dous inguinais

COMPORTAMENTO
Niño de Liron
Vive en bosques caducifolios ou mixtos nos que predominan árbores adultos. E frecuente tamén nas proximidades de granxas e menormente en parques


 
Especie de hábitos crepusculares e nocturnos, é basicamente herbívora. Come follas, xemas, codias, baias, noces, castañas, sámaras de pradairos, etc. Coa chegada do inverno provese abundantemente de noces e abelás. En certas ocasións aliméntase mesmo de bolboretas, e ata ovos e pitos de paxaros.
Escala con facilidade ás árbores, así como por muros e paredes rugosas. Antes da hibernación, dende outubro a maio, pode chegar a aumentar o seu peso considerablemente, chegando mesmo aos 300 gr. Come de modo incansable, acumulando gran cantidade de reservas. O inverno pásao no seu tobo, aletargado, sen ningunha actividade e consumindo as súas propias reservas. Por iso, ao comezar a súa nova actividade en primavera, sufriu unha considerable diminución de peso. Isto é debido a que a temperatura corporal normal (35ºC) se rebaixa ata 1ºC, co que o ritmo cardíaco diminúe sensiblemente. Entre respiro e respiro poden transcorrer ata 50 minutos.
Constrúe o seu niño con podallas, mofos e follas, aínda que tamén pode chegar a hibernar recubríndose de terra simplemente en calquera terreo.

REPRODUCCION
A cópula lévase a cabo en verán. O período de xestación é duns 30 días aproximadamente, tras o cal nacen de 7 a 8 crías que se alimentan da nai durante 4 ou 5 semanas. Ao cabo delas, os pequenos leiróns grises abren xa os ollos e comezan a tomar alimentación sólida. Ao cabo de dous meses son capaces de vivir por si sós. 

RASTROS 

A) PEGADA.
O pouco peso do lirón  fai difícil que  marque as súas pegadas, se ben é posible encontrar estas en substratos idóneos como lama, arxila ou barro, destacando a forma lonxitudinal do lóbulo posterior do talón. Aínda que pode prestarse a confusión coa pegada dalgunhas aves (paxaros), na que a garra posterior pode confundirse co lóbulo alongado do talón das patas posteriores do leirón  Se ben unha e outra  diferencianse en que as aves deixan marcado os 3 dedos na parte anterior da pegada cunha abertura duns 45º, mentres que no lirón marcan os 4 dedos agrupados e en ocasións tamén a cola ou rabo, cando se trata de substrato moi brando como lama ou barro brando.





B) EXCREMENTOS 
De cor marrón ou moura, cunha lonxitude duns 0,8 a 1,5 cms., no que un dos extremos adoita rematar en punta, con pequenos retorcementos e característica presenza de quitina, (A quitina é un carbohidrato) a cal non é apreciable cando só comeu froitos secos.




 
C) OUTROS RASTROS 
Os froitos secos, noces e abelairas e os restos dos frutos o xenero do carballo indican o seu rastro se o analizamos atentamente as súas cascas, xa que adoita comelos polos lados

domingo, 10 de agosto de 2014

MADE IN PARADAVELLA ( A FONSAGRADA)El barista José Manuel Portela imparte una masterclass sobre el café para conocer orígenes, técnicas de late art y cócteles

 FARODEVIGO

Aroma cafetero en Rodeiro

08.08.2014 | 01:23
El barista José Manuel Portela durante la sesión formativa sobre café, ayer, en Rodeiro.
El barista José Manuel Portela durante la sesión formativa sobre café, ayer, en Rodeiro.
Rodeiro sucumbe al aroma cafetero en una masterclass impartida por el barista José Manuel Portela, del grupo Cafés Candelas. La sesión permitió a los asistentes diferenciar distintas variedades de café, descubrir el mundo del late art y saborear distintas creaciones de cócteles y helados que maridan distintos productos combinado con aroma a café.
La pasión por el café deja sentirse cada vez más en la comarca, muestra de ello son las iniciativas formativas que recorren la zona. La última propuesta en este sentido se llevó a cabo ayer en Rodeiro. El Centro Manuel Lamazares sirvió como escenario para acoger una masterclass del barista José Manuel Portela, formador de la empresa Cafés Candelas. Así, el aroma cafetero invadió la sala y embaucó a los asistentes, que fueron poco a poco aproximándose al, para muchos, apasionante mundo del café.
Los amantes del grano compartieron una sesión estructurada en tres partes para introducir, poco a poco, en materia a los presentes. "Reconocer los orígenes es fundamental para apreciar el café", explica el barista José Portela, natural de Lugo y ganador de varios campeonatos del mundo del café. Entre catas y explicaciones, el regusto a café se hace más fuerte. Es turno entonces de mostrar la vena más creativa con el late art, una tendencia muy en auge, que consiste en perfilar con la crema de la leche distintas figuras que adornen y hagan más apetitosa la bebida. Desde simples creaciones como corazones o vegetales hasta figuras con volumen que luchan por salirse del pocillo y cobrar vida.
Como broche a la sesión es turno de experimentar con cócteles que incorporan a las combinaciones café, aproximando de este modo dos universos que se antojan cada vez más cercanos. Las infusiones cobran también protagonismo en este apartado para dar lugar a diferentes combinaciones.
Aunque enfocado a los profesionales del sector, el evento tuvo un carácter abierto dirigido también a los más cafeteros. Si bien, aunque profesen cierto culto al café son muchos los que todavía siguen fieles en la zona al café torrefacto, aquel que en el proceso de tostado incluye azúcares. "Los cafés torrefactos son más amargos, son aquellos que incluso sientan mal, pero poco a poco vamos avanzando hacia cafés naturales o variedades como robusta y arábica", apunta Portela.
La evolución hacia sabores más agradables al paladar y equilibrados implican una realización más laboriosa y a la par ponen de relieve los pequeños detalles que se pasen por alto. "En el caso de estas variedades es necesario ser preciso en la molienda, utilizando las cantidades exactas y muy cuidadosos en la limpieza, porque todos esos detalles se apreciarán", explica Portela.
El café guarda cada vez más parecidos con otros productos que exigen un alto conocimiento no solo de la materia en sí, sino también de su entorno, como el vino. "Los cafés naturales, con un alto contenido en aceites, nos aportan un mayor significado, pero eso implica una mayor dificultad a la hora de elaborar el producto final, por ejemplo, al cremar la leche, pero aportarán una mayor cantidad de matices como ocurre con los vinos", aclara Portela.
Tampoco la expansión de estos productos se ha llevado a cabo de manera similar en el territorio gallego, mientras algunas zonas caminan a pasos agigantados y ofrecen naturales o arábicas, una buena parte continúa aún inmerso en los cafés torrefactos. "Es muy raro que una persona llegue al local y te pida un café 100% arábico, esto todavía no se demanda, pero una vez que se prueban estas variedades resulta muy extraño que el cliente siga prefiriendo el torrefacto", sentencia Portela. "Si bien es preciso seguir expandiendo la cultura del café para que cada vez se aproxime más a la calle y aumente la demanda de un producto de calidad", concluye el barista lucense.

viernes, 1 de agosto de 2014

MOSTRA FOLCLORICA 9 DE AGOSTO 2014


GAÑADORES III CONCURSO DE TAPAS

Os gañadores do III CONCURSO DE TAPAS son:

 - Mellor presentación:

    1º Restaurante Cantábrico
    2º Manaia Sea Ela!
    3º Mesón Catro Ventos

 - Mellor sabor:

    1º Restaurante Cantábrico
    2º Restaurante Piñeiral
    3º Mesón Catro Ventos