jueves, 30 de septiembre de 2010

Un condutor, a xuízo por atropelar a un peón, que foi acusado de danarlle o coche


Un home de 28 anos sentou onte no banco dos acusados do Penal 2 de Lugo tras ser acusado de conducir bebido pola Fonsagrada e arroiar a un peón. Este último tamén está acusado de ocasionar danos no turismo implicado no atropelo, ao que supostamente propinou varias patadas e puñadas. Segundo reza o escrito de conclusións provisionais do fiscal, os feitos sucederon sobre as cinco da madrugada do 20 de agosto de 2006. O fiscal pediu unha multa de 2.880 euros para o condutor e outra de 180 euros para o peón.Mondoñedo O xulgado do Penal número 2 de Lugo tamén condenou onte a outro home por conducir bebido por Mondoñedo sobre as once da noite do 1 de xaneiro de 2009. O acusado, que recoñeceu os feitos na vista oral, perdeu o control do turismo, saíuse da calzada e continuou a marcha por unha zona de monte, onde chocou contra unha árbore.

Traballo critica á Xunta bipartita por crear a gardería da Fonsagrada


A conselleira de Traballo e Benestar Social, Beatriz Mato, censurou este mércores a "falta de planificación" da Xunta bipartita, que programou escolas infantís, fundamentalmente, en concellos gobernados polo PSOE e o BNG, a pesar de que nalgúns deles "non hai nenos para enchelas".
A titular do departamento puxo como exemplo os casos da Bola (Ourense) e A Fonsagrada (Lugo), onde hai "máis traballadores que nenos".
Mato fixo estas declaracións no pleno do Parlamento galego, en resposta a unha pregunta da deputada socialista Beatriz Sestayo, quen cualificou de auténtico "caos" a situación do anterior Consorcio de Servizos Sociais e denunciou que a apertura de prazas por parte da Xunta actual é posible porque "abriron, con demoras de máis dun ano" as escolas que estaban programadas polo bipartito. "Tiñan que estar a funcionar xa 2.500 novas prazas", afirmou Sestayo.
Na súa contestación á parlamentaria do PSOE, Beatriz Mato asegurou que a Xunta puxo en funcionamento 1.496 novas prazas de escolas infantís desde o cambio de goberno —o que supón un crecemento do 10%, engadiu— e comprometeu a creación de 500 prazas máis no que queda de ano. O obxectivo para finais de 2013, segundo recolle o Plan de Actuación Social presentado o pasado mes de marzo, é habilitar 4.000 prazas máis de garderías.
Replicou que foi "este Goberno o que puxo en funcionamento as novas prazas" e anunciou que o próximo ano prevén pór en funcionamento un milleiro máis. "Co bipartito non había planificación nin rigor", criticou a conselleira, responsabilizándoo de que "hoxe os galegos temos que pagar 700 prazas baleiras", por crear escolas "onde non hai nenos”.

martes, 28 de septiembre de 2010

SIGUE A FOLGA









POEMA A COROA DE VILAFRAMIL-A FONSAGRADA





Publicado en CUSPE DE PITA


A Coroa érguese contra o ceo
no contraluz da tardiña
e pinta de verde,
sobre vermello,
a paisaxe do val.

A Coroa...lúa chea
que baila nas sombras
da Chaila dos Lobos
unha danza ancestral.

Alma inqueda do piñeiral,
morada de mouros
en antigas covas.

Vento que aúla
entre os castiñeiros
de Gaiol e Fargaoso.

Xabaril que foza
nas leiras do estivo,
cortín de cen colmeas,
ouro soterrado,
campá de lenda.

Séculos de pedra
gardan, coas súas murallas,
o sol no teu cume.

O MARM destina dous millóns para o desenvolvemento sostible en 14 municipios do río Eo




O Ministerio de Medio Ambiente e Medio Rural e Mariño (MARM) subscribiu un convenio de colaboración para impulsar o desenvolvemento sostible dos territorios situados na contorna do río Eo e que conta cun financiamento de dous millóns de euros por parte deste departamento.

O convenio foi asinado este luns en Vegadeo polo director xeral de Desenvolvemento Sostible do Medio Rural e o presidente da asociación para o desenvolvemento do territorio interrexional na contorna do río Eo, que agrupa a sete municipios da provincia de Lugo e outros tantos de Asturias.

O obxectivo principal deste convenio específico, para o desenvolvemento do convenio marco xeral xa subscrito entre o MARM e a asociación, é, segundo o ministerio, “a promoción de medidas orientadas á diversificación da actividade económica e a mellora de infraestruturas, equipamentos públicos e prestacións de servizos sociais básicos, así como o impulso de medidas que supoñan melloras no medio ambiente e o desenvolvemento rural destes territorios”.
O convenio contempla cinco liñas de actuación:


  1. Adopción de medidas para a recuperación de impactos ambientais, “para o que se eliminarán ou corrixirán aqueles elementos, fundamentalmente construtivos, que se afastan dos valores tradicionais que se identificaron co territorio”.


  2. Actuacións de carácter ambiental nos 14 municipios, a través da posta en valor de elementos relacionados coa contorna e a súa conservación.


  3. Cursos de formación, especialmente destinados á poboación máis nova, para a aplicación de novas técnicas nos sectores primarios (agricultura, gandería e sector forestal). Estes cursos tamén estarán orientados ao sector turístico, ás actividades artesanais e ao intercambio de experiencias con outros territorios.


  4. Unha primeira fase dos traballos de implantación da banda ancha, a través da instalación progresiva de redes que interconecten estes territorios.


  5. A quinta liña inclúe aqueles elementos adicionais necesarios para pór en marcha as anteriores liñas de actuación, como a organización dunha estrutura administrativa e a realización de estudos e proxectos para a implantación das medidas anteriormente sinaladas.

Todas estas actuacións, segundo estipúlase no convenio, deberán estar finalizadas antes do 30 de xuño de 2011.


A Asociación para o Desenvolvemento do Territorio Interrexional do río Eo agrupa a sete concellos da provincia de Lugo (A Fonsagrada, A Pontenova, Baleira, Negueira de Muñiz, Ribadeo, Ribeira de Piquín e Trabada) e outros tantos municipios asturianos (Castropol, San Martín de Oscos, San Tirso de Abres, Santa Eulalia de Oscos, Taramundi, Vegadeo e Villanueva de Oscos), que comparten o ámbito xeográfico do val do río Eo e da reserva da biosfera do río Eo, Oscos e Terras de Burón..

Criar cerdos por internet



Por vía telemática, se puede seleccionar el sexo y la variedad del animal y recibir su carne en el domicilio en la fecha elegida
SILVIA CORRAL - A CORUÑA Las cosas han cambiado. Ahora, ya no importa si se vive en un chalet o en un piso a pie de mar. Cualquiera puede criar a su cerdo sólo con disponer de acceso a internet. Gracias a un proyecto innovador que puso en marcha en el 2004 la empresa Porco Celta Fonsagrada, inscrito bajo la firma Porco Landrán, con un clic podemos alquilar a un animal que luego podremos comprar si así lo deseamos.En tiempos de crisis, cualquier buena idea empresarial, rentable e innovadora es recibida con los brazos abiertos por los ciudadanos. Éste es el caso del porco-leasing, una manera diferente de hacer llegar a la gente a casa carne porcina de calidad. En pocas palabras, el porco-leasing es el alquiler de un cerdo, del cual se paga el mantenimiento, con derecho a compra en un futuro. El creador de esta nueva manera de hacer negocio es la firma Porco Landrán, integrada dentro de la empresa gallega Porco Celta Fonsagrada.Pablo Valledor, socio y veterinario de Porco Landrán, explica que la idea nació en 2004. Los socios no querían "una empresa complicada" y se ciñeron al cebo y venta por internet de animales de raza porcina". La iniciativa se centra en alimentar al cerdo adecuadamente y luego mandarlo al matadero. "Después se envían las piezas enteras precintadas". Así, pretenden "llegar directamente al consumidor, sin más intermediarios que el vehículo que transporte la carne".A su vez, el veterinario informa de que ahora están haciendo cambios. Pretenden que el cliente les diga "cuando quiere recibir la carne en su casa y dependiendo de eso, podrá escoger uno u otro animal". De este modo, desaparece el seguimiento de un cerdo en concreto por internet, pero el interesado podrá escoger las características del animal seleccionado. El motivo de este cambio de manera de trabajar de Porco Landrán es que fueron viendo un problema: las previsiones de sacrificios. "Por ejemplo, mucha gente encarga su animal para Carnaval, y no puede ser. Pero con el nuevo procedimiento, cada uno recibirá en su domicilio el cerdo cuando lo quiera, pero ya no será un animal concreto, sino uno que cumple las características exigidas de antemano", detalla Valledor, quien recalca que "el cambio es de carácter estacional, porque un lomo se come todo el año, pero por ejemplo, la cabeza no, porque los clientes la suelen querer para hacer un cocido en Carnaval".La novedosa manera de llegar al público tuvo desde un principio una muy buena acogida. Pablo opina que "esto ocurre porque mejora el coste del producto, motivo por el que la producción inicial se vendió toda". Luego, se incrementó el número de animales porque los socios concluyeron que si no, no podrían "soportar la empresa". Para avanzar más, Porco Landrán puso "distintos puntos de venta" por la geografía gallega, además del comercio convencional en tiendas especializadas, con lo que se buscó que "la gente pruebe la carne y se interese por la venta directa de la misma". El veterinario también comenta que la empresa le manda correos a los que se registran en la página web, en los que se incluyen distintas promociones a lo largo del año.El comprador"El perfil de la persona que se interesa por el porco-leasing suele ser el de gente mayor, entre los 55 y los 65 años normalmente, pero hay de todo", calcula Valledor, a lo que añade que al tratarse de gente de edad ya avanzada edad, prefieren hacer los encargos por teléfono. "Lo más importante es que sepan decir si quieren un macho o una hembra, y de qué variedad, es decir, carballina, blanca con manchas negras; santiaguesa, blanca; o barcina, blanca con manchas pizarrosas difusas". Pero Valledor tiene claro que "a la gente le apetece mucho más tener al animal en la fecha exacta que recibir a un cerdo determinado". El pago del animal se hace en 14 mensualidades. "La última de las cuotas es de ajuste: cuando se sacrifica el cerdo, si pesa más de lo previsto se hace un cargo en la cuenta del cliente, y si el peso es menor del estimado, se le abona la diferencia". El precio total, dice Pablo, suele ser de "unos 900 euros", a lo que agrega que el importe varía dependiendo de cuando sea el sacrificio, que suele ser a los "17 meses, pero estos animales no son como un tornillo, no salen todos igual; dependen del clima, la estación, la variedad de la raza… No es algo exacto o previsible. Es una raza poco homogénea, ya que no todos los animales siguen el mismo ritmo". Después, el envío se lleva a cabo "por medio de transportes refrigerados, y se van haciendo las entregas en varias tandas. Primero, los productos que curan antes, a los seis meses un segundo envío y por último, cuando esté en su punto, el jamón".El veterinario cuenta que en Galicia no hay empresas que hagan algo parecido. "En España sí hay algunos inventos, pero más sencillos, porque comercializan sólo con paletas, embutidos y jamones, por lo que les da igual la época del año, pero aquí nos condiciona el cocido".

La memoria del valle de Burón



POR GUMERSINDO RICO

El Valle de Burón ha sido moldeado por el Rodil y sus afluentes. El paisaje y la vida en este valle han cambiado radicalmente en las últimas décadas, por lo que parece conveniente recordar algunos detalles de mediados del siglo XX, antes de que sean totalmente irrecuperables. Siguiendo el valle, desde A Fonsagrada, en dirección norte, cabría destacar algunos elementos.
Puebla de Burón es la anterior capital del concello, con una fortaleza en ruinas y una magnífica imagen de La Magdalena en su iglesia. S. Pedro de Neiro tenía fábrica de quesos y un molino con generador eléctrico que daba luz a las aldeas cercanas, pero no permitía prescindir del candil de gas (petróleo) ni del de carburo. Había otros molinos cercanos, dos de ellos (molinos de Rosario) son actualmente tranquilos y acogedores apartamentos.
En Mazaeda está la casa de Pasarín, con su escudo, y cerca de ella, en la finca llamada Rebordela, aparecieron objetos metálicos subterráneos que se llevaron al museo de Lugo. En la misma finca se halló un sorprendente sable. En la ‘Caboza dos Moros’, según una leyenda, habitaban mujeres que usaban peines de marfil y fueron arrastradas por una riada. En las mámoas de la sierra (sepulturas del neolítico) se encontró una piedra con inscripciones que quedó ‘in situ’ y un hacha de piedra azulada, de la que queda una réplica en el museo de A Fonsagrada.
En el Esteleiro, el río tiene hermosas cascadas y sendos pozos, entonces con abundantes truchas y donde se podían ver bañistas desnudos porque carecían de bañador.
En torno a un castro está Villamayor, donde al hacer la carretera se vio una vasija conteniendo un material que brillaba al sol y se pensó que era oro molido (probables cenizas de muertos).
En la iglesia de Trobo había una imagen de Sta. María, en un ‘trobo’, (cuba de madera sin una tapa) que dio nombre al lugar, y en su torre hay una cruz recordando una misión; entonces las misiones eran frecuentes y los asistentes salían atemorizados por el acento que se ponía en el castigo de las malas conductas. En el libro ‘España mi patria’ se dice que el general Rodil nació en Sta. María de Trobo (1789), que fue ministro de Isabel II y capitán general; que luchó contra Napoleón Bonaparte y fue el último jefe que arrió la bandera española en América del Sur. Su partida de nacimiento se podía ver en la rectoral de Trobo.
De Vilarxubín se recordaba una pelea de finales del siglo XIX, en la que fallecieron apuñalados cuatro jóvenes. Las peleas eran frecuentes entonces y la valentía era un don muy apreciado.
La ‘Coroa de Castro’ de Vilaframil tiene un muro circular en su cima (defensa del castro). Se hablaba de un túnel que bajaba hasta el río.
Más abajo se halla ‘O Castelo’ donde se menciona una cueva que nadie encuentra y donde se forma el auténtico Rodil, al incorporarse el ‘río da Veiga’, que corre en dirección sur, pasando por Romeán; allí vivía el ‘científico’ (Silverio Picos), que pasó la vida estudiando y muchas veces leía a la luz de la luna para ahorrar petróleo; escribía con diferentes tipos de letra, que aún se conservan en algunos documentos; decía que el conocimiento no muere con el cuerpo.
En el castro de San Martín se hallaron molinos celtas y romanos que conserva Hortensio (dueño de la finca).
En el camino de A Fonsagrada a Carballido hay un magnífico puente de piedra, sobre el Rodil. Por este camino llegaba la sal desde A Pontenova y es de suponer que también salían productos hacia el mar. Impresiona como vía de comunicación importante.
En el valle se vivía de la agricultura y de la ganadería. La población era abundante, relativamente joven, lo que generaba alegría, a pesar de las numerosas carencias y contrastando con la situación actual.
Los caminos eran profundos, con rocas muy desgastadas por las ruedas de los carros, actualmente sepultados bajo hormigón o asfalto; tenían tramos de barrizal con olor a fango y estiércol que requerían saltar de piedra en piedra para recorrerlos sin enfangarse, lo que pocas veces se conseguía. Enardecía contemplar el poder y el esfuerzo de las vacas tirando de pesados carros y oír el fuerte sonido de sus ejes.
Cuando se iba a A Fonsagrada se competía para subir al camión ‘descapotado’ que recogía la leche. Habitualmente se viajaba a pie o a caballo.
Los varones solían vestir pantalón de pana y las mujeres un vestido o falda con un ‘mantelo’ceñido a la cintura y un pañuelo negro a la cabeza. Se usaban prendas de lana teñidas con corteza de ‘mieiro’ (aliso) y caparrosa. La generación adulta recordaba el lino. A diario se llevaban zuecos de madera.
La viruela y la polio ya eran historia, pero se temía la tuberculosis. Eran frecuentes los siguientes padecimientos: articulares y osteomusculares; bocio; parasitosis (pulgas, piojos y lombrices); verrugas, que se creía aparecían al contar estrellas y se trataban con látex de higo verde; orzuelos, que se trataban ‘quemándoles la casa’, lo que consistía en soportar, con el ojo abierto, el humo generado por una especie de ‘muñeco’ de paja sobre brasas. Muchas enfermedades se debían a carencias en la dieta y a falta de higiene, y muchos tratamientos eran una mezcla de magia y religión.
Se temía la brujería y el mal de ojo. El cuco ‘capaba’ y anunciaba desgracias al que lo oía cantar estando en ayunas. Lo sonidos y el merodeo de urracas y cuervos infundían sospechas. Se oía decir «en nombre de Dios» al comer el primer fruto de una cosecha (¿espíritu de la vegetación revivido?) (1). Las embarazadas no debían comer cabeza de conejo para evitar hijos ‘mellados’ (con labio leporino).
En los montes había mucha actividad relacionada con la obtención de cereales: hombres cavando, ‘burrueiras’ produciendo gran humareda, plantaciones de cereal, segadores, ‘marrotos’ (montones de cereal segado); se veían ‘pastranas’ o calandrias cantando y volando sin desplazarse, que parecían felices e inspiraban alegría y son difícilmente visibles hoy en día, lo mismo que ocurre con otros pájaros como el ‘pintor’ o el ‘rey’. Había rebaños de ovejas que mantenían el monte bajo. En las laderas había fuentes de agua fresca que han sido canalizadas a las casas en su mayoría.
En las eras se podían ver las ‘medas’, montones de trigo o centeno, a modo de gigantes piriformes apuntando al cielo, de vida fugaz. La ‘mallega’, operación de extraer el grano, era un espectacular, duro y ruidoso trabajo, que se hacía soportable por el ambiente de buen humor que generaba y el vaso de vino que se repartía de vez en cuando.
A Montaña
Luz de candil
San Pedro de Neiro tenía una fábrica de quesos y un molino con generador que daba luz, pero no sustituía al candil y al carburo
Científico de época
Silverio Picos pasó la vida estudiando y leía a la luz de la luna

martes, 21 de septiembre de 2010

Cola "made in" Galicia



Hai xa un ano que un grupo de amigos deron cunha nova fórmula para refrescar a lingua galega: a Galicola. Con ela, ademais de saciar a sede e seguir o exemplo da Euskal Cola ou Mecca Cola, quixeron sacar unha bebida que axudase a fornecer de recursos o movemento normalizador do idioma -dedícanlle o 5% das vendas brutas- e «combater o monopolio das multinacionais ianques», segundo afirma un dos creadores, o lucense Xan Bagaria.
Membro do equipo fundador, critica que «non pode ser que aplaudamos co consumo o que repudiamos coa cabeza e co corazón».
Con esta filosofía, un grupo de mozos na vintena e treintena formaron a Asociación Cultural Fontaira, un colectivo sen ánimo de lucro no que se xuntan os creadores da Galicola e cuxa sede está en Vigo. Desde alí buscaron unha fábrica de refrescos en Galicia disposta a producir a mercadoría. E, aínda que a tarefa foi difícil, en agosto de 2009 conseguiron que Disbepo SL, unha casa de Vilagarcía de Arousa, fabricase as botellas. Alí, o equipo elixiu a fórmula segreda da Galicola e, logo, dedicáronse só á súa distribución.
«O día no que máis garrafas vendimos foi na manifestación de Queremos Galego, en outubro de 2009», conta Xan. O acontecemento coincidiu coa presentación do produto, do que despacharon unhas 800 botellas.
A partir de aí foron creando unha imaxe de marca e, agora, a Galicola xa se vende en máis de 90 bares distribuídos por toda Galicia. Bagaria indica que «a cousa está en expansión». E, aínda que de momento non chegou aos supermercados, este verán xa tiveron máis presenza en festivais.
Sabores
Os prezos están ao alcance de calquera peto e a garrafa de 33 centilitros véndese a 0,47 euros. Ademais, a asociación xa pensa en preparar a Galilimón e Galilaranxa, coas versións sen azucre e cafeína. Pero todo ao seu tempo. Porque Bagaria subliña que «somos novos nisto e non somos unha empresa».
Anécdotas houbo moitas. Bagaria conta unha «moi boa» do festival pontevedrés de Queremos Galego. «Preguntamos nun bar pola Galicola e a camareira, pensando que era unha brincadeira, contestou: non temos, pero estaría ben que a inventasen».
¿E o segredo da bebida? O creador encolle os seus ombreiros e responde que, se Coca-Cola e Pepsi non revelan o seu, «nós non imos ser menos».

miércoles, 8 de septiembre de 2010

Las fiestas de A Fonsagrada arrancan con pregón de Curiel y feria del caballo


El experto en cine Manuel Curiel pronunció este martes en A Fonsagrada, su localidad natal, el pregón que abrió las fiestas patronales. La intervención de Curiel da paso a varios días de festejos que tienen este miércoles su día grande y terminarán el sábado con la jira.
En la jornada del miércoles se celebrará el XVIII Concurso de gando cabalar, mular e asnal. Por la mañana habrá pruebas morfológicas en la Praza do Museo para ganado asnal, mular, caballos del país, gallegos, cruzados y poneis. Por la tarde, habrá carreras en el campo de fútbol, andadura libre para ejemplares del país y para trotones.
Todos los participantes deberán inscribirse en el recinto del mercado ganadero y la hora límite son las once de la mañana.
Al margen de la feria, A Fonsagrada vivirá el día grande de sus festejos con una misa solemne a las 13.00 horas, seguida de procesión y sesión vermú con el trío Cachito. La verbena correrá a cargo de la orquesta D’Moda.
El jueves habrá fiesta infantil a partir de las 16.30 horas, baile folclórico a las 21.00 y verbena a continuación con el trío Lembranza y la orquesta Tango.

Medio Ambiente contrata las obras de clausura del vertedero de A Fonsagrada


La Consellería de Medio Ambiente, Territorio e Infraestruturas contrata las obras de sellado y clausura del vertedero de residuos sólidos urbanos de Vieiro, situado a ocho kilómetros de la localidad de A Fonsagrada.
La licitación de las obras fue publicada ayer en el Diario Oficial de Galicia. La actuación cuenta con un presupuesto de 271.742 euros, aportados por la Consellería de Medio Ambiente, a través de la Secretaría Xeral de Calidade e Avaliación Ambiental.
Las instalaciones comenzaron a explotarse en 1998, ocupan una superficie de 5.000 metros cuadrados y el volumen total de residuos es de 9.000 metros cúbicos. La actuación será llevada a cabo en varias fases y el plazo de ejecución es dos meses desde su inicio.
La primera fase consistirá en la realización de los pasos previos al sellado definitivo, es decir, control de accesos y señalización del lugar, además de aglutinar la masa de residuos para proceder al movimiento de tierras.
Seguidamente se recogerán los materiales del vertedero mediante la instalación de un depósito de 20 metros cúbicos de capacidad. Para el control de aguas está prevista la construcción de una cuneta triangular de hormigón con zanjas de drenaje. A la extracción de gases se procederá mediante un sistema de captación y eliminación de biogás con campanas extractoras subterráneas.
La zona del vertedero será recuperada en beneficio de los vecinos, por lo que será sometida a un proceso de impermeabilización superior y sellado final. Para ello se extenderán varias capas de lámina geotéxtil y de drenaje, además de ser recubierta de vegetación. El camino de acceso también será rehabilitado.

PLAN DE GESTIÓN

La Consellería de Medio Ambiente destinará 700.000 euros para continuar con la eliminación de los puntos de vertidos incontrolados más contaminantes, dentro del plan de Gestión de Residuos Sólidos Urbanos.
La previsión de la Consellería es que en 2012 estén sellados todos los vertederos gallegos que no tengan la autorización pertinente.
La zona del vertedero tiene una superficie de 5.000 metros cuadrados y será rehabilitada en beneficio de los vecinos de Vieiro
El plazo de la obra es de dos meses y se realizará tanto la recogida de desechos como la impermeabilización de la zona con material especial

lunes, 6 de septiembre de 2010

Óscar López deixa a tenencia de alcaldía da Fonsagrada


Óscar López López, edil do PSOE na Fonsagrada, presentou a súa renuncia ao cargo de tenente de alcalde, así como ás competencias que desempeñaba nas áreas de cultura, turismo, tráfico, asuntos sociais, muller e medio ambiente. Manterá a súa acta de concelleiro e continuará como portavoz do grupo municipal socialista.
O xa ex tenente de alcalde formalizou a súa renuncia no último pleno. Indicou que esta decisión se apoia en motivos persoais e en cambios nas súas condicións de traballo. Óscar López manifestou a súa intención de continuar formando parte do grupo socialista ata o final do mandato.
O alcalde da Fonsagrada, Argelio Fernández Queipo, manifestou o seu «profundo agradecemento polo traballo tan importante que este concelleiro leva feito, sempre de maneira altruísta». Cualificou o labor de Óscar López de fundamental «para o funcionamento do Concello nos últimos anos» e lamentou a súa renuncia, aínda que precisou que «é unha decisión persoal que debo respectar».
O posto de primeiro tenente de alcalde será ocupado por Elías Fernández, que asumirá tamén as competencias en materia de medio ambiente, que se suman ás que xa desempeñaba na área de medio rural.
Montserrat Yáñez Pasarín asumirá as funcións que tiña Óscar López nas áreas de cultura, turismo, asuntos sociais e muller, mentres que o alcalde, Argelio Fernández, farase cargo da área de tráfico.
A repartición de funcións complétase con Belén Fernández, que mantén as competencias que xa tiña en materia de economía, deportes, festas e réxime interior.
Ésta é a terceira reestruturación do goberno local da Fonsagrada no que vai de mandato. Os outros dous cambios estiveron motivados polo abandono das actas de concelleira por parte de Ricardo Parada e Edelmiro Pardo, que foron substituídos por Belén Fernández e Montserrat Yáñez Pasarín.

Ganderías de Vilalba e Guntín copan os trofeos da feira da Fonsagrada



As reses de dous gandeiros de Vilariz, en Vilalba, e San Mamede, en Guntín, coparon os primeiros postos de todas as categorías do concurso da feira de gando da Fonsagrada, que se celebrou na mañá de onte.
As categorías de participación establecéronse en función do sexo do animal e a raza, loura galega ou asturiana. Tamén houbo categoría para becerros e lotes de gando, sendo indispensable que cada lote estivese formado por polo menos sete exemplares de vaca e un touro. Antolín Alonso Arias, gandeiro de Vilariz, resultou gañador tanto na categoría de lote de gando de raza loura galega como nos individuais, por touro e vaca desta raza.
Na categoría de loura asturiana a vencedora foi Ana Rosa Alonso Arias, de San Mamede. A gandeira obtivo tamén o primeiro posto no lote desta raza e a categoría de becerros.
Un centenar de reses foron expostas no día de onte na trixésimo quinta edición da mostra-concurso, que tivo lugar no mercado gandeiro comarcal. A ela asistiron numerosos gandeiros da comarca xunto ás súas reses, todas elas de raza loura galega ou asturiana.
Na edición deste ano repartíronse premios por valor de 4.000 euros, que foron distribuídos entre os máis votados de cada categoría. Os tres primeiros postos de cada unha recibiron, ademais, un trofeo en conmemoración do seu triunfo.
Poxa
A Asociación Nacional de Criadores de Gando Vacún Selecto de Raza Loura Galega (Acruga) poxou tamén onte cinco exemplares de novilla. Todas elas foron vendidas a un prezo medio de 1.700 euros e foron adquiridas por catro gandeiros da zona da Mariña e un local, da Fonsagrada.

Argelio Fernández Queipo: ''Xa está ben de facer uso político dunha necesidade como a residencia de maiores''




-
30/08/2010 - Pilar G. Cheda / El Progreso (Lugo)

CHEGOU Á ALCALDÍA de rebote, cunha maioría moi axustada. Enriba da mesa, moitos temas pendentes: un proxecto de residencia que leva anos dando guerra, unha ameaza de embalse que vén do século pasado e boas intencións dun home que se define como «ambicioso, pero non iluso». Tras tres anos, di que aínda ten ánimos para repetir. Dirixe un pobo que non traba a lingua, difícil de contentar, forxado con auga e lume en terra de ferreiros. Hai tres anos, Argelio Fernández Queipo colleu as rendas do Concello da Fonsagrada e advertiu a quen quixo oír que a súa non sería unha política de trapos sucios.
Estreou neste mandato o cargo de alcalde. Que balance fai?
Houbo un cambio importante nos últimos tres anos. Apostamos por dar un servizo personalizado a cada cidadán en base ás necesidades e ás posibilidades do Concello. O obxectivo é achegar servizos básicos a tódolos núcleos, dende as novas tecnoloxías ata a recollida do lixo ou o acondicionamento das vías de comunicación. Tamén se remodelou a vila. Botouse aglomerado en quente nas rúas, melloráronse o alumeado e as canalizacións e fixéronse aceras novas.
En que se centrará no que queda de mandato?
Temos presentado o proxecto para a construción da residencia de maiores na Secretaría Xeral de Familia e Benestar e, se o aceptan, a obra debería empezar xa. Visto o interese manifestado pola Xunta, o PP e o seu presidente provincial, José Manuel Barreiro, espero que o investimento se faga neste ano. Non se pode chegar ás eleccións con isto no aire. Xa está ben de facer uso político dunha necesidade porque a xente está farta de que lle tomen o pelo. Se a Xunta finalmente non se compromete, buscaremos financiamento debaixo das pedras, pero o proxecto ten que saír adiante.
E que foi do polígono industrial?
Levamos desde xaneiro esperando por un simple informe da Xunta para modificar o uso do solo.
E o proxecto da variante da Fonsagrada?
O proxecto está feito, pero falta vontade política para investir nel. Emilio Pérez Touriño comprometeu a obra cando era presidente para sacar o tráfico pesado do medio da vila. O actual presidente, Alberto Núñez Feijóo, debería ter en conta a palabra do seu antecesor, á marxe das cores políticas, e cumprir o prometido.
Tamén quedou pendente a obra da nova casa do concello.
Presidencia ten o noso proxecto, esperemos que o avale porque temos o peor concello de Galicia.
Hai actuacións pendentes tamén do Goberno central.
Si, acabamos de adquirir o solar que faltaba para o cuartel da Garda Civil e agora estamos á espera dos trámites que nos requiran. Tamén está encargado o proxecto da traída de auga da vila dende O Muradal. Estanse buscando alternativas ó sistema actual de bombeo dende o río.
Vostede cre que se fará finalmente a presa do Navia?
Espero que non. O Concello sempre se opuxo e a última medida foi a aprobación por unanimidade do pleno dunha serie de alegacións para tentar frear o proxecto.
E que hai das ansiadas piscinas?
Onde están empezadas non se poden facer. Atópanse nun cauce e baixo unha liña eléctrica. Creamos unha comisión con tódolos grupos municipais para buscar unha nova ubicación.
Como vendería A Fonsagrada?
É ese concello que está tan cerca e que é tan descoñecido para o resto de Galicia. Ten unha riqueza paisaxística, arqueolóxica e etnográfica impresionante.
Cal é o seu futuro?
A gandaría é moi importante, pero tamén hai que potenciar a industria e ampliar a oferta turística de calidade. O turismo rural axuda a asentar poboación nos núcleos. É imprescindible dar unha oferta complementaria para facer máis atractivos os establecementos, por iso insistimos, por exemplo, no acondicionamento de rutas de sendeirismo.
Cando van percibir os veciños para qué vale a reserva da biosfera?
Os alcaldes fixemos unha asociación para xestionar as axudas do Ministerio de Medio Ambiente. Recibiremos dez millóns de euros en cinco anos para repartir entre 14 concellos. Un dos primeiros investimentos será a instalación de internet nas zonas rurais.
A televisión dixital terrestre (TDT) é outra asignatura pendente, e iso que A Fonsagrada foi municipio piloto na implantación.
Aínda hai bastante xente que non recibe o sinal de TDT. O Concello colocou dous postes máis e aí están, á espera de que a Xunta instale os repetidores. Nós fixemos a nosa parte, pero falta a súa.

MOI PERSOAL
Sabe cociñar?
Si. Por cuestións de traballo vivín eu so un ano en Suíza e tres en Asturias e tiven que aprender. Gústame cociñar, en especial os guisos e as pastas. Pero a primeira vez que fixen arroz botei tanto que levantou a tapa e foise da pota. Acabei tirando todo.
Pasoulle algunha vez o ferro a unha camisa?
Si, pero recoñezo que o fago moi pouco.
Axuda algo na casa?
Son o mozo para todo, o encargado do mantemento. Vivo no campo e hai que saber facer de todo. Desfruto especialmente traballando a madeira.
Que afeccións ten?
Gústame a caza, pero vou pouco porque non teño tempo. Tamén me gusta ler e ir ó cine.
Cal é o seu mellor trofeo de caza?
Un xabarín que teño colgado na casa, un macho vello moi potente e cuns grandes dentes.
E que está lendo agora?
'El oasis perdido'. Trata sobre Exipto, un tema que me atrae e do que xa teño lido outras cousas.
Que música lle gusta?
Menos o bacalao, escoito calquera cousa, pero a miña favorita é a música folk. Gústame moito Pepe Vaamonde Grupo.
Que tal se leva coas novas tecnoloxías?

Internet pilloume a contrapé. Miro o correo electrónico porque o necesito para traballar e fago catro cousas sinxelas, pero gústame seguir escribindo a man na axenda. O meu contacto coas novas tecnoloxías é máis por obrigación que por devoción.

FICHA DO CONCELLO

O concello da Fonsagrada é o primeiro produtor de Ternera Gallega Suprema grazas ó esmerado coidado dos gandeiros na selección de reses. A excelente gastronomía que lle dá fama responde non só á existencia de bos cociñeiros, senón á utilización nos seus pratos de produtos de primeira calidade.
Riqueza natural
A Fonsagrada destaca pola riqueza natural. As montañas que caracterizan a súa xeografía conforman fértiles vales que esconden soutos, fragas e carballeiras centenarios. As seimeiras son un dos seus distintivos e presiden algúns dos recunchos máis espectaculares do municipio.
Música
Os fonsagradinos conservaron o birimbao, un instrumento musical que foi desaparecendo no resto de Galicia e que grazas á constancia dos tocadores da montaña lucense se puido salvar do esquecemento.
438,45 quilómetros cadrados
É a superficie do concello, o máis extenso de Galicia e o segundo de España. A súa poboación, moi dispersa, ronda os 4.500 habitantes.
Para máis informacion:

viernes, 3 de septiembre de 2010

Os GDR da Montaña buscan como compaxinar a cativa do lobo e a gandería


Representantes de grupos de desenvolvemento rural (GDR) de Galicia, Castela-León, Asturias e Portugal reuníronse onte na Fonsagrada para coordinar as liñas de actuación do proxecto europeo Wolf wild life and farmers (Lobo vida salvaxe e gandeiros), que pretende facilitar a coexistencia da gandería e os lobos nun mesmo territorio.
Neste proxecto, de carácter europeo e subvencionado polo Ministerio de Medio Ambiente e Medio Rural e Mariño, participan os GDR lucenses Montes e Vales e Ancares-Courel, ademais de agrupacións de Asturias, Castela-León, Portugal, Romanía, Eslovaquia e Estonia. Todos estes territorios rexistran o mesmo problema: os reiterados ataques de lobos ás reses e o rexeitamento dos gandeiros a esta especie.
Na reunión de onte acordouse iniciar unha campaña informativa entre os gandeiros baseada en reunións e folletos divulgativos. O obxectivo é mellorar a imaxe deste animal entre a poboación e estudar como aproveitar a súa existencia.
Ignacio Eiros, presidente do GDR Montes e Vales, apuntou a posibilidade de explotar desde o sector turístico a presenza de lobos nas montañas lucenses e incluso acoutar zonas onde potenciar a súa cría para evitar os ataques ás cabanas gandeiras.
O programa Wolf wild life and farmers foi promovido polo grupo Terra de Campos, de Valladolid, e posteriormente apoiado polo resto de agrupacións citadas. Conta tamén co respaldo do Ministerio de Medio Ambiente, que subvenciona a iniciativa con 400.000 euros. O convenio de colaboración será asinado o día 15 en Madrid.
O encontro de representantes dos GDR celebrado onte na Fonsagrada serviu tamén para seleccionar o logotipo do programa. Presentáronse 25 traballos chegados desde distintos puntos de España e finalmente foi seleccionado un procedente de Valladolid.
Os membros dos GDR valoraron o simbolismo do deseño, que, en palabras de Ignacio Eiros, «recolle perfectamente a filosofía do proxecto, a procura da simbiose entre o gandeiro, o gando e os lobos».
Eiros explica que as liñas de traballo iranse concretando tras os primeiros contactos cos gandeiros, que servirán para analizar as posibilidades de actuación e ver como se pode colaborar desde os GDR para facilitar a coexistencia de home e lobo