viernes, 14 de octubre de 2011

''Púidenlle deixar unha fermosa familia'


ORIXE. Os fillos de Urbano na Fonsagrada: Os fillos de Urbano López Fernández -Rodolfo López Luppo e Mariana López Luppo- diante da casa consistorial da Fonsagrada, nunha visita que efectuaron en 2001. Na aldea das Cancelas carecen de familiares de primeira e segunda xeración.
RAÍCES PATERNAS. Os familiares do fonsagradino represaliado, en Santa Eulalia de Oscos: Os fillos do fonsagradino represaliado Urbano López Fernández -xunto á nai á esquerda da imaxe- nunha visita aos seus primos de Santa Eulalia de Oscos, donde naceu o pai adoptivo do desaparecido baixo a dictadura. A nai do cativo orfo casou en segundas nupcias cun irmán do seu marido. A vida desta familia emigrante estivo chea de penalidades en Argentina



10/10/2011 - Froilán Varela / El Progreso (Lugo)

A ditadura de Videla en Arxentina segou a vida do fonsagradino Urbano López en 1976. O seu cadáver acaba de ser identificado e é a segunda vítima española da represión arxentina recoñecida. Morreu sen saber que a súa esposa esperaba o seu segundo fillo. ela e a súa filla evocan a un home «comprometido cos seus ideais».

O bebé lisa chorou para anunciar que o sangue do fonsagradino Urbano López Fernández perpetuábase. é a súa neta, filla da primoxénita do represaliado pola ditadura militar de Videla en Arxentina. A pequena naceu hai semanas, xusto cando a nai coñeceu que o cadáver do seu pai fora identificado ao fin, 35 anos logo da súa desaparición.

Lisa é a nena de Mariana López Luppo, a filla do fonsagradino Urbano López, cuxo pai foi detido cando ela tiña 11 meses. O círculo complétase: o neno orfo das Cancelas, na Fonsagrada, levado á emigración pola súa nai Rosario, ten a súa merecida sepultura de ser humano e o seu ADN segue vivo.

A súa viúva María del Carmen Luppo, de 63 anos, que participou con el na loita social, recorda cunha voz serena a súa historia de perda, silencio e tristeza durante 35 anos: «A miña gran satisfacción é que lle puiden deixar unha fermosa familia. Logrei sacala adiante e conseguir que os seus fillos lle queiran coma se el estivese presente».

«Estou orgullosa de poder criar a Rodolfo -o neno que levaba no seu ventre cando detiveron ao seu marido- e de que, xunto á súa irmá, sexan persoas de ben», di Carmen Lupo, unha nai que sacou adiante á súa familia a pesar de ser perseguida pola ditadura militar. ela transmitiu aos seus fillos, Mariana e Rodolfo, os valores do seu pai, «os seus principios, honestidade e laboriosidad».

Cando o Equipo de Antropoloxía de Arxentina identificou, grazas ao ADN, o cadáver do seu marido nunha fosa individual, a súa esposa respirou ao fin tranquila: «Sentín un gran aliviou, porque me pasou 35 anos pensando como fora a súa morte».

Un sentimento similar albergou a súa filla Mariana López Luppo: «Os milagres existen. Teño un peso menos e péchase un ciclo».

«Foi algo moi forte, impactante, soubemos algo de como morreu, de que fora enterrado nunha fosa única, é dicir, o seu corpo estaba coidado sen que se mesturasen os restos co doutros represaliados», apunta a filla.

O fonsagradino das Cancelas emigrou a Arxentina con dous anos. Na Fonsagrada só ten familiares de terceira xeración e a súa casa natal está derruida. As súas outros vínculos de liñaxe están en Santa Eulalia de Oscos (Asturias), de onde foi o seu pai adoptivo, e onde conserva primos.

A nai de Urbano sacouno adiante traballando na limpeza dunha fábrica química. O emigrante da Montaña afiliouse de mozo ás Mocidades Peronistas e traballou para dotar de auga a barrios pobres, na alfabetización e na catequese de desfavorecidos. No grupo parroquial de acción católica, vinculado con ideas de esquerdas, coñeceu á súa futura muller.

A súa viúva defíneo como unha persoa moi comprometida: «Non podía desenvolverse e sentirse feliz se había pobreza e diferenzas sociais á súa ao redor».

«Quería facer algo -continúa María del Carmen Luppo- e non dicilo. Ansiaba axudar aos seus semellantes no que podía».

O fonsagradino Urbano López Fernández estudou Ciencias Económicas e deixouno para formarse en asistencia social.

A viúva Carmen Luppo considérao un home valente e fiel aos seus valores: «Él fixo todo o que puido convencido de que estaba ben. Nunca pensou en exiliarse. Asumiu o que cría ata as últimas consecuencias».

Secuestro

Os militares de Videla asasinárono cando tiña 28 anos, logo de secuestralo na casa onde se ocultaba e onde, por sorte, non se atopaban entón a súa muller e a súa nena.

A filla de Urbano López Fernández, Mariana, vive en Barcelona, onde está casada. A súa nai María del Carmen e o seu fillo Rodolfo residen en Arxentina. María del Carmen está agora na cidade condal axudando á súa filla no coidado de Lisa, a neta do represaliado que saíu á luz só cando o seu avó achou a paz.

A última visita da familia do represaliado á Fonsagrada foi no ano 2001. O alcalde ten vínculos afastados con eles.

NO RECORDO
Homenaxe prevista en Arxentina

A familia de Urbano López faralle unha homenaxe en Arxentina no barrio onde viviu e no que desenvolveu o seu labor social, Vila Bosch.

Cadáver custodiado

O cadáver de Urbano López, sen recoñecer, foi exhumado do cemiterio onde estaba en 1984, ao finalizar a ditadura de Videla, polo Equipo de Antropoloxía Forense de Arxentina. Estivo custodiado 25 anos polo xulgado antes de que lle puidesen practicar as probas de ADN, por falta de medios.A embaixada española en Buenos Aires celebrou un acto recentemente para dar a coñecer a súa identificación.

Medio milleiro de docentes de Ciencias reúnense na Fonsagrada


Ao redor de medio milleiro de profesores de ciencias participarán entre os días 17 e 19 de novembro nun congreso na Fonsagrada no que os docentes presentarán investigacións sobre a materia e intercambiarán información co fin último de mellorar a calidade do ensino nese campo. Ademais, outro dos obxectivos do encontro será achegar o mundo da ciencia á cidadanía.

O simposio, que terá por escenario o IES Fontem Albei, está promovido por Enciga, un colectivo que agrupa a docentes de Matemáticas, Bioloxía, Xeoloxía, Física, Química e Tecnoloxía dos centros educativos galegos non universitarios.

Entre os asistentes ao foro fonsagradino figurarán tamén profesores chegados doutras comunidades autónomas e do norte de Portugal.

Desde a entidade organizadora resaltaron a idoneidade do escenario elixido como sede para o congreso ao recordar que este ano se celebra O Ano Internacional da Química e o Ano Internacional dos Bosques, polo que desde Enciga considérase que levar o foro a un espazo natural como o que constitúe A Fonsagrada, cuxo territorio forma parte da reserva da biosfera Eo-Oscos-Terras de Burón, é unha boa forma de conmemorar ambas as efemérides.

Propostas varias

Segundo explicaron os organizadores, que están a ultimar a programación dun congreso que este ano alcanzará o seu vixésimo cuarta edición, durante os tres días de celebración do evento desenvolveranse desde conferencias e debates ata talleres e exposicións, actividades todas elas que sempre terán como eixo central o mundo da ciencia.

Ademais, esta proposta combinarase no programa do simposio cunha vertente máis lúdica, na que se incluirán desde actos sociais, como unha recepción aos participantes ou unha cea de confraternidade, ata visitas guiadas para coñecer lugares de interese.

jueves, 13 de octubre de 2011

FIGARO O CABALO DA MIÑA FILLA







martes, 4 de octubre de 2011

Finalizado na Fonsagrada a ponte de Freixo



A Deputación de Lugo finalizará a principios da próxima semana as obras de construción da nova ponte de Freixo, na Fonsagrada.
O organismo provincial iniciou está actuación despois de que as intensas choivas de marzo provocasen o derrubamento parcial da antiga infraestrutura de pedra que comunicaba 28 accesos rurais das parroquias de San Pedro de Río e San Xulián de Freixo, con máis de 250 veciños afectados.
As obras contan cun orzamento de 135.000 euros e xa foron adxudicadas hai algúns meses. Atrasáronse na data de inicio pola necesidade de esperar a que o caudal de río estivese baixo para poder comezar cos traballos.
Durante a realización das obras o organismo provincial habilitou un paso provisional consistente nunha plataforma de formigón armado situada xunto á estrutura danada. Unha vez que se avaliou a situación e os danos causados polas choivas, a Deputación acordou construír unha nova ponte sobre tres vigas de formigón, cunha lonxitude de 12,5 metros por seis metros de ancho, características moi superiores ás que presentaba o anterior acueducto.
Obras do canon de guntín
A Deputación tamén finalizou recentemente todas as actuacións a cargo do canon no concello de Guntín. Con esta iniciativa, que contou cun orzamento de 243.000 euros, executáronse diversas obras na localidade.
Mellorouse o abastecemento municipal de auga, substituíndo os antigos tubos e acondicionáronse varios accesos a núcleos rurais. Ademais, actuouse unha parcela de titularidade municipal situada na parte posterior da casa da cultura do municipio. Este espazo que se atopaba en desuso, foi convertido nunha praza de utilidade pública mediante a colocación de pavimento, unha zona de céspede e unha rampla acondicionada para mellorar o acceso ao novo espazo municipal.

Un fonsagradino, segundo español identificado en Arxentina como vítima da ditadura xxx, O emigrante traballaba como contable mentres estudaba









Urbano López Fernández, fonsagradino natural da parroquia de San Andrés de Logares, é o segundo español desaparecido durante a ditadura arxentina (1976-1983) cuxos restos foron identificados grazas a análises xenéticas realizados polo Equipo Arxentino de Antropoloxía Forense (EAAF)
Nacido en 1948, Urbano chegou a Arxentina con só dous anos xunto á súa nai viúva, que casou de novo e instalouse en Buenos Aires. A súa nai Rosario Fernández foi oriúnda das Cancelas, en San Andrés de Logares, e casouse inicialmente con José López, de Santa Eulalia de Oscos (Asturias), e, ao morrer o seu esposo, contraeu matrimonio en segundas nupcias cun irmán do seu defunto, o seu cuñado Balbino.
En Santa Eulalia de Oscos a noticia de que os restos de Urbanos, achados nunha fosa, foran identificados, foi recibida cunha alegría serena. O seu primo Antonio López Ferreiro indicou respecto diso: «Atópome reconfortado de que ao fin o seu corpo poida descansar en paz. Sabía que faltou e que nunca se achou nin vivo nin morto». Na Fonsagrada o desaparecido Urbano López Fernández ten familiares afastados. Entre eles o propio alcalde fonsagradino, Argelio Fernández Queijo, posúe vínculos con el, pois o seu avó e o do asasinado polos militares eran irmáns.
O desaparecido fonsagradino comezou a súa actividade política nos anos 70 e foi secuestrado o 16 de decembro de 1976, deixando á súa esposa embarazada e un bebé de poucos meses. Él faleceu aos 28 anos, pero a súa muller María del Carmen Luppo e os seus dous fillos, Mariana e Rodolfo López Luppo, xunto aos seus netos aínda viven. A súa viúva e a filla residen en Barcelona.
Urbano foi asasinado o 31 de decembro de 1976, apenas dúas semanas logo do seu secuestro, xunto a outros catro detidos no cuartel da Tablada das aforas de Buenos Aires.
Os corpos dos cinco foron arroxados á rúa e posteriormente enterrados nunha fosa común no cemiterio da localidade bonaerense de Xeneral Villegas.
Os exames xenéticos realizados polo Equipo Arxentino de Antropoloxía Forense permitiron identificar o corpo 35 anos despois e confirmar que a súa morte non se produciu durante un enfrontamento coa policía -como se intentou facer crer no seu momento-, senón que os cinco foron asasinados, explicou onte Mercedes Salgado, membro do EAAF.
Ademais, grazas á identificación de Urbano López púidose confirmar a identidade doutro dos desaparecidos, José Reinaldo Riso, e trabállase nun terceiro.
«Os desaparecidos seguen axudando a atopar ao resto. Cada identificación abre o paraugas para os que están ao redor», afirmou Salgado.
Organizacións de Dereitos Humanos estiman que case un centenar de cidadáns nacidos en España e máis de douscentos de orixe española desapareceron durante a ditadura militar arxentina. Manuel Coley Carballos, nacido en Barcelona o 29 de xuño de 1934, foi o primeiro desaparecido español identificado
A identificación de Urbano, anunciada durante unha homenaxe aos desaparecidos españois baixo a ditadura militar arxentina, foi posible grazas ao cotejo de mostras de sangue dos fillos da vítima.


O emigrante traballaba como contable mentres estudaba

En 1976, Urbano López Fernández traballaba en Arxentina como auditor contable, mentres completaba os seus estudos de asistencia social. O 16 de decembro, antes de saír ao seu centro de traballo, foi secuestrado por un numeroso grupo armado que, en dous vehículos medianos, cargaron mobles e obxectos de valor. Esa mañá de decembro foi a última en que a súa muller María del Carmen e a súa filla Mariana vírono. Seis meses despois nacería o seu segundo fillo, Rodolfo.
A Fonsagrada
Na Fonsagrada coñece a súa historia Ronsel Lucía Fernández Álvarez, unha arxentina fincada na Montaña lucense desde fai 30 anos, e que tamén perdeu en Arxentina, vítima da ditadura militar, ao seu irmán, José Nicasio Fernández Álvarez, dunha idade similar á de Urbano. Os pais de Ronsel son galegos.
«A identificación paréceme un avance moi importante, porque todos estamos a desexar saber deles. é unha traxedia, conmociónache, pero ansías ter a resposta definitiva», di a fonsagradina de adopción.
A tráxica historia de Urbano López Fernández e doutros compatriotas figura no libro ‘Desaparecidos españois en Arxentina', do que é autor Lois Pérez Neira. A identificación do fonsagradino achega actualidade ao ensaio.

Una ganadería sarriana vendió la vaca más grande de Galicia



Fue comprada por una empresa monfortina, que pagó 8.000 euros


La vaca de raza rubia más grande de Galicia, fue vendida por una ganadería Sarriana a una empresa monfortina especializada en carnes de alta calidad. La res, que alcanzó los 1.400 kilos de peso, fue criada en la explotación Hermanos Montero López, de la parroquia de Albán.
Pastora, nacida hace siete años, tiene una altura de 1,60 metros, uno de ancho y tres de envergadura. Es de raza rubia gallega pura y lleva dos años sin gestar. Fue comprada por la empresa monfortina Gutrei Galicia, que pagó 8.000 euros para destinarla a carne. Durante estos últimos años participó en numerosas exposiciones y concursos, consiguiendo más de cinco premios en los certámenes de Paradela, Adai, Sarria, O Páramo y A Fonsagrada.
Con respecto a la empresa compradora, Gutrei Galicia, fue fundada hace cuatro años por los hermanos José Manuel y Miguel Ángel Gutiérrez, que ya tenían una experiencia de 15 años como trabajadores de otra cárnica. Está especializada en carnes de calidad muy alta, que buscan por mataderos de las cuatro provincias y la comercializan envasada.
Hace meses Gutrei compró el considerado último par de bueyes de Galicia, por los que pagó 18.000 euros. Los chuletones de estos animales fueron destinados a restaurantes de lujo del País Vasco, que figuran entre sus clientes.
Tanto en el caso de los bueyes como de esta vaca, el alto precio se debe a su escasez y a que son animales que requieren un largo proceso, con una alimentación natural y crianza en libertad. El resultado es una carne oscura, veteada y con un sabor muy distinto.

martes, 6 de septiembre de 2011

Unhas 200 cabezas de gando, na feira da Fonsagrada



04/09/2011 - Francisco García / El Progreso (Lugo)
A crise que sofre nos últimos anos o sector gandeiro non se notou onte na feira da Fonsagrada, á que acudiron unhas 200 cabezas de gando. Todas as reses pertencían a explotacións do mesmo municipio, segundo José Logares, un dos encargados deste evento anual que organiza o Concello da Fonsagrada.
O mercado estaba especialmente destinado a especímenes de raza rubia galega e asturiana do municipio, un dos que ten maior número de explotacións deste tipo na comunidade autónoma galega.
O recinto feiral, situado no mercado gandeiro comarcal, comezou a animarse xa á primeira hora da mañá, coa chegada das reses, que se foi prolongando ata as once, hora tope establecida pola organización para inscribirse.
O público foi chegando, de forma masiva, con posterioridade e ao mediodía resultaba difícil pasar polos corredores do mercado, no que se pechou un bo número de transaccións comerciais.
Mentres o recinto do mercado gandeiro fonsagradino estaba cheo de persoas, este ano a feira anual non atraeu a tanta xente á capitalidade municipal, a pesar de que non facía un día desagradable, xa que aínda que nubrado non chegaron a producirse precipitacións en ningún momento da mañá.
A Asociación de Criadores de Raza Rubia Galega (Acruga) tamén participou con seis xatos.
Concurso
De forma paralela á feira, no mercado gandeiro tamén se celebrou onte o XXXVI Concurso-Exposición de Gando Vacún.
Segundo indicou a organización, no certame apuntáronse un total de 80 cabezas de gando.
O premio especial ao primeiro lote de gando de raza rubia galega (esixíase un mínimo de sete vacas e un touro) foi para Antolín Alonso Arias, da parroquia de Lamas de Moreira, e no caso da asturiana, para Ana Rosa Alonso, do Vieiro.
Da explotación de Antolín Alonso tamén foron o touro e a vaca de raza rubia galega que obtiveron o primeiro posto nas súas respectivas modalidades, mentres que Ana Rosa Alonso gañou tanto no apartado de macho como de femia no caso da variedade asturiana.
Polo que se refire á sección de tenreiros de carne, o premio foi para Manuel Pérez Enrique, de Veiga de Lagares.
A estes primeiros premios habería que sumarlle os segundos clasificados, co que en total se deron máis dunha quincena de galardóns. Entre os gañadores repartíronse uns 3.800 euros en metálico, así como un considerable número de produtos, cedidos polas casas que colaboraron no certame.
O xurado encargado de cualificar as cabezas de gando estivo integrado por veterinarios designados pola xefatura provincial de Medio Rural e representantres dos gandeiros.