A HERBA DE SAN XOAN

A Herba de San Xoán tamén se chama pericón, hiperico e herba das feridas.
Pode acadar ata 1 metro de altura.
Trátase dunha planta que crece preferentemente en areais, pasteiros, toxais, uceiras e bordos de bosques.
Ten propiedades cicatrizantes e tamén se usa como antiséptico e astrinxente

É unha planta herbácea vivaz, da cepa nacen talos estériles febles e talos floríferos máis robustos. Follas ovais translúcidas e marxen enteira. A corola é amarela. Está chea de granos de esencia de aroma similar o incienso.
Florece a finais da primavera e no verán.
Dase en barrancos, pero tamén en lameiros a carón dos ríos.

Chámase tamén Abeluria.
O aceite da Abeluria como antiséptico, astrinxente e cicatrizante é coñecido debido ó tanino que contén.
Por vía oral a infusión é antiespasmódica e diurética.
De tódolos xeitos debe emplearse con cautela xa que pode orixinar eritemas e queimaduras na pel.

Ten outros nomes como corazoncillo, espantadiablos.
En galego tamén se chama milfurada, abelouro, pericón, etc.
É unha das herbas que se recollen dentro das sete herbas da Noite de Xan Xoán en Galicia.
Utilízase entre outras cousas para as queimaduras, feridas en xeral e para o catarro.
Ten moitos usos medicinais.