Os prezos medios en orixe áchanse agora por baixo do 2001, cando existía a peseta
Só durante o último ano
deixaron a actividade produtora de leite en Galicia
máis de medio milleiro de explotacións, unhas 529, azoutadas na
súa maioría por unha grave crise de rendibilidade, na que conflúen uns baixos
prezos en orixe e un encarecemento dos custos de produción pola
subida do gas oil e os pensos. Unha cifra nada desdeñable e que supón
que, en doce meses, a
crise do sector fixo que desaparecesen unha decena
de granxas por semana. Galicia contabiliza agora unhas 10.648
explotacións, tres veces menos das que había hai dez anos.
Gran parte dos peches que se produciron desde o
ano 2000 obedecían á inviabilidade de pequenas granxas familiares, pouco
modernizadas e pouco competitivas, algo que xa non ocorre dun tempo
para acó. Quen pechan agora son gandeiros con explotacións
dimensionadas, que investiron en medios e que compraron cota. E agora,
sobreendeudados, non son capaces de manter a rendibilidade dunhas
granxas que apenas dan para pagar salarios e soster os custos básicos.
Ese é o drama diario ao que se enfrontan gran parte das pouco máis de
dez mil explotacións que subsisten e que afrontan graves problemas de
liquidez, o que disparou a morosidade en toda a economía rural.
Este mes, os gandeiros cobran o leite entregado
en xuño a un prezo medio de 0,285 euros o litro, entre dous e tres
céntimos menos que a media do Estado e a un valor inferior ao do 2001,
antes da entrada do euro. A cotización en orixe tamén está agora por
baixo da que se rexistraba no verán do 2009, cando se desatou unha
protesta masiva do campo en toda Galicia. Só no que vai de ano
rexistráronse xa catro baixadas.
O campo como refuxio
Se se analiza a evolución de explotacións da
última década obsérvase que hai descensos acusados en anos de menor
crise. Iso explícase polo proceso de reconversión natural de pequenas
granxas familiares, sen substitución xeracional, pero tamén outro
factor: a grave crise do emprego urbano. «Hai mozos parados da
construción ou dos servizos que volven da cidade á explotación, granxas
que se están mantendo por subsistencia familiar, sen moito percorrido,
pero que aguantan; iso explica que o peche de explotacións non sexa
aínda máis acelerado dadas as graves condicións actuais», precisa Javier
Iglesias , portavoz de gandería de Unións Agrarias. Os gandeiros
afrontan agora tamén un problema que arrastran desde hai tempo. Unhas
relacións comerciais coas industrias que os teñen atenazados. É dicir,
atópanse con graves problemas para cambiar de empresa. E case todas
ofrecen ademais o mesmo prezo en orixe.
Expediente
Isto empuxou á Comisión Nacional da Competencia a
abrir un expediente sancionador contra nove compañías -entre as que non
están Celta e Río e si Capsa, Lactalis, Danone, Nestlé, Puleva e
Pascual- por prácticas restritivas e posible concertación de prezos. Un
proceso sobre o que non se pronunciou oficialmente a Federación Nacional
de Industrias Lácteas (Fenil), aínda que si algunhas compañías,
apelando á súa inocencia.
Mentres tanto, en Galicia, nunha iniciativa sen
precedentes, os tres sindicatos con representación no campo (XX.?AA.,
UU.?AA. e o SLG) emprenderon unha campaña polas comarcas para
sensibilizar á cidadanía. Unha estratexia que conta co apoio de alcaldes
de todos os partidos das comarcas produtoras, como é o caso de Arzúa,
Melide ou Ordes, onde se están rexistrando perdas millonarias que pon en
xaque todas as economías desas zonas. As organizacións agrarias ameazan
con endurecer o calendario de mobilizacións, mentres os gandeiros
agardan a que, definitivamente, as organizacións de produtores poidan
negociar prezos coas industrias (o que lles daría unha posición de maior
forza) e a que se instaure o contrato homologado, de forma que o
granxeiro saiba a que prezo cobra o mes seguinte o leite que entregou o
anterior.
No hay comentarios:
Publicar un comentario