Emilio do Pando.
Amigos e familiares, co mestre do birimbao Emilio do Pando, en Casa Cazoleiro de Meira (Foto: EP)
A música popular galega conserva unha saúde máis que aceptable ou cando menos esa é a impresión que transmitiu o éxito da convocatoria realizada polo mestre do birimbao, o fonsagradino Emilio do Pando, quen se reuniu nun convite íntimo celebrado en lCasa Cazoleiro de Meira a preto de 70 persoas, algúns parentes, pero todos amigos do polifacético Emilio do Pando.
Esporeado polo ánimo xuvenil dos seus netos e rodeado polo agarimo das súas xentes, Emilio do Pando congratulouse de poder reunir nun ágape aos seus amigos máis íntimos, entendendo o concepto de amizade nun sentido amplo.
«Non están todos vos que son, pero é moi difícil poder xuntalos a todos», comentaba este mestre do birimbao e gran referente da música popular galega a véspera deste emotivo encontro, co que «pretendo xa non render unha homenaxe a todos aqueles cantos acompañáronme e axudaron na miña andaina musical, senón cando menos darlles un agradecemento público e compartir con eles unha animada sobremesa».
Convencido de que Meira constitúe pola súa posición xeográfica un enclave estratéxico para a promoción, intercambio e posta en valor da música popular galega, xa que «é un lugar facilmente accesible para todo ou mundo, xa que nestas cousas participan tanto xente da Fonsagrada e de Lugo, como dá Coruña, Ourense e tamén algún de Pontevedra, entre outros lugares», argüiu Emilio do Pando, quen tamén aproveitou esta celebración para realizar algún que outro agasallo musical a outros compañeiros e amigos aos que sente profundamente vinculado a través da música.
Unha destas persoas é Bieito Romeu, o fundador de Luar na Lubre e incondicional de Emilio do Pando, como ambos coinciden en recoñecer. Dado que a admiración entre Emilio do Pando e Bieito Romeu é mutua, o primerono dubidou en recorrer aos seus compañeiros de Amigos dá Gaita dá Fonsagrada para interpretar algunhas pezas propias da Fonsagrada e compostas no seu día por gaiteiros locais. A esta ofrenda sonora, o propio líder de Luar na Lubre respondeu con outra breve creación musical de cuño propio para homenaxease Emilio do Pando.
Esporeado polo ánimo xuvenil dos seus netos e rodeado polo agarimo das súas xentes, Emilio do Pando congratulouse de poder reunir nun ágape aos seus amigos máis íntimos, entendendo o concepto de amizade nun sentido amplo.
«Non están todos vos que son, pero é moi difícil poder xuntalos a todos», comentaba este mestre do birimbao e gran referente da música popular galega a véspera deste emotivo encontro, co que «pretendo xa non render unha homenaxe a todos aqueles cantos acompañáronme e axudaron na miña andaina musical, senón cando menos darlles un agradecemento público e compartir con eles unha animada sobremesa».
Convencido de que Meira constitúe pola súa posición xeográfica un enclave estratéxico para a promoción, intercambio e posta en valor da música popular galega, xa que «é un lugar facilmente accesible para todo ou mundo, xa que nestas cousas participan tanto xente da Fonsagrada e de Lugo, como dá Coruña, Ourense e tamén algún de Pontevedra, entre outros lugares», argüiu Emilio do Pando, quen tamén aproveitou esta celebración para realizar algún que outro agasallo musical a outros compañeiros e amigos aos que sente profundamente vinculado a través da música.
Unha destas persoas é Bieito Romeu, o fundador de Luar na Lubre e incondicional de Emilio do Pando, como ambos coinciden en recoñecer. Dado que a admiración entre Emilio do Pando e Bieito Romeu é mutua, o primerono dubidou en recorrer aos seus compañeiros de Amigos dá Gaita dá Fonsagrada para interpretar algunhas pezas propias da Fonsagrada e compostas no seu día por gaiteiros locais. A esta ofrenda sonora, o propio líder de Luar na Lubre respondeu con outra breve creación musical de cuño propio para homenaxease Emilio do Pando.
No hay comentarios:
Publicar un comentario