María Luisa Álvarez Gutíerrez desde A Fonsagrada, Lugo, envió el siguiente mensaje, el día 08/07/2003, a la lista de Fillos-L:
Acertache Inés. Ir "á polavila" a unha casa é ir pasa-la noite logo de cear. Por Castro de Rei dinlle "ir de rúa" pero é o mesmo.As noites de inverno son longas, e cando non había televisión nin luz eléctrica que permitira seguir traballando ata as tantas, como agora, os veciños das aldeas "despachaban " o gando, ceaban e marchaban para as casas dos veciños, ou recibían a estes na súa, e alí falaban das cousas da vida, contaban historias, xogaban á baralla, etc... acompañados sempre dun vaso de viño, o café, unhas mazás, unhas noces ou avelás...o que había.A min si que me tocou vivir aínda estes tempos e paréceme que é unha mágoa que esto se perda, porque era a mellor maneira de manter unha comunicación entre os veciños que hoxe está desaparecendo (xa logo vivimos aquí como nas cidades, cada un ó seu, do traballo para a casa e da casa para o traballo) por iso aínda algunhas noites de inverno saímos á polavila por aquí pola aldea, ou a outras onde temos familiares ou amigos.Mª Luisa ÁlvarezA Fonsagrada-Lugosocio nº 43 de Fillos de Galicia.
Acertache Inés. Ir "á polavila" a unha casa é ir pasa-la noite logo de cear. Por Castro de Rei dinlle "ir de rúa" pero é o mesmo.As noites de inverno son longas, e cando non había televisión nin luz eléctrica que permitira seguir traballando ata as tantas, como agora, os veciños das aldeas "despachaban " o gando, ceaban e marchaban para as casas dos veciños, ou recibían a estes na súa, e alí falaban das cousas da vida, contaban historias, xogaban á baralla, etc... acompañados sempre dun vaso de viño, o café, unhas mazás, unhas noces ou avelás...o que había.A min si que me tocou vivir aínda estes tempos e paréceme que é unha mágoa que esto se perda, porque era a mellor maneira de manter unha comunicación entre os veciños que hoxe está desaparecendo (xa logo vivimos aquí como nas cidades, cada un ó seu, do traballo para a casa e da casa para o traballo) por iso aínda algunhas noites de inverno saímos á polavila por aquí pola aldea, ou a outras onde temos familiares ou amigos.Mª Luisa ÁlvarezA Fonsagrada-Lugosocio nº 43 de Fillos de Galicia.
cLICKEA: UNHA POLAVILA EN CANDELOS
http://dialnet.unirioja.es/servlet/articulo?codigo=1290160
despois vai a: TEXTO INTEGRO EN PDF
No hay comentarios:
Publicar un comentario