Nestas linguas mestúranse palabras galegas propias cun significado modificado, neoloxismos e deformacións. Sempre foron transmitidas por vía oral e só na primeira metade do século XX comezaron a ser rexistradas por escrito.
Na lingua galega existen varias xirias profesionais que reciben o nome de verbos, verbas ou latíns e que están en proceso de desaparición.ç
- Barallete: xerga dos afiadores e paragüeiros, de Nogueira de Ramuín (Ourense).
- Xerga dos cesteiros: Mondariz (Pontevedra).
- Verbo dos arxinas: xerga dos canteiros, da Terra de Montes (Pontevedra).
- Fala dos cabaqueiros ou verbo daordes: xerga dos telleiros do Rosal (Pontevedra).
- Latin dos chafoutas: xerga dos albaneis
No hay comentarios:
Publicar un comentario