E Goya falou galego!

Esta vez, as quinielas non fallaron. Celda 211, o drama carcelario de Daniel Monzón, converteuse na gran triunfadora duns Goya que falaron galego. O filme protagonizado por Malamadre levou oito dos cabezóns do pintor zaragozano --actor revelación, actriz de repartición, actor, son, guión, montaxe, director, película--, arrasando na metade das categorías para as que estaba nomeado. Partía, xunto a Ágora e El secreto de sus ojos, como favorita. E empezou defraudando. Aos poucos minutos de comezar a gala, Raúl Arévalo daba a badalada e arrebataba o galardón ao mellor actor de repartición, impóndose a Carlos Bardem, Antonio Resines e Ricardo Darín. O motín carcelario perdía o primeiro asalto mentres vía como Ágora, a segunda superprodución máis cara do cine español, sumaba figuras, ata sete, a maioría técnicas. Celda 211 fíxose só co premio ao mellor son.A animación galega queda sen premioFoi a gala da euforia. E das risas. Con Andreu Buenafuente como mestre de cerimonias, tras recoñecer el mesmo que non gañara o concurso para presentar os premios, senón que o vencedor fora o boneco Pocoyó, o showman catalán afanouse en divertir a público e telespectadores seguindo un consello de Antonio Resines: ''Fagas o que fagas, vante poñer a parir".Pocoyó coouse nun evento que este ano prescindiu do falso directo para presentar o Goya á mellor película de animación, un mal grolo para o cine galego: Planet 51 deixou sen cabezón a Pérez 2, o retorno do famoso roedor da man das produtoras do país Castelao e Filmax.Tampouco veu para Galicia o cabezón pola mellor maquillaxe e perrruquería de Celda 211, ao que optaban a viguesa Inés Rodríguez e a coruñesa Raquel Fidalgo. Nin aquel que premiaría o tema central de Agallas, composto polo lucense Arturo Vaqueiro. Nin tampouco o recoñecemento ao guión do documental Últimos testigos: Fraga Iribarne-Carrillo, comunista, onde Manuel Millán puxera o seu gran de area. Aínda así, Goya falou galego.Goya non esconde o seu acento galego''Vou falar galego, que é unha lingua que se entende perfectamente, para dedicar este premio''. E Tosar dedicoullo ao seu pai, á súa nai, á súa irmá, e á súa parella, Marta Etura, que momentos antes recollía o Goya á mellor actriz de repartición polo seu papel en Celda 211, onde interpreta á muller do funcionario de prisións Alberto Ammann, quen tampouco defraudou e recolleu a súa cabezón de mellor actor revelación.Houbo máis galego na gala. Emma Lustres, a produtora de Vaca Films, responsable do claustrofóbico e sufocante filme que protagoniza Malamadre, tamén utilizou a súa lingua para expresar, visiblemente emocionada, o seu agradecemento polo éxito cultivado pola taquillera película. Outra das favoritas, El secreto de sus ojos, de Juan José Campanella, tívose que conformar co Goya á mellor película hispanoamericana e co de mellor actriz revelación para a máis que coñecida actriz arxentina Soidade Villamil.''Saben o incriblemente difícil que é sobrevivir unha semana en despacho de billetes?'', preguntou o director da Academia de Cine, Álex de la Iglesia, no seu elocuente discurso, no que recordou ás grandes favoritas que o éxito "non significa que sexamos mellores, senón que nos deron unha oportunidade". A tensión concentrouse ao final da gala, onde Pedro Almodóvar, o gran esquecido, buscou os seus minutos de gloria mentres presentaba ás candidatas á mellor película. Non houbo sorpresas. Un nome e un número: Celda 211.Sen cabezones que repartir, chegou a despedida. Un Buenafuente abatido 'a tiros' deixouse caer sobre o escenario mentres proclamaba a grandeza dos efectos especiais e pedía en matrimonio a Penélope Cruz, quen, por certo, tiña claro que non levaría o Goya e acertou: Lola Dueñas, polo seu papel en Yo también, quedou coa cabeza do pintor que premiaba á mellor interpretación feminina. E para pechar este repaso, unha frase con garra: ''No cine sabemos que nada pode parar un soño''. Díxoo Álex de la Iglesia.