Ferrol soporta a taxa de desemprego máis alta das sete cidades, un 14,1%, aínda que todas superan os dous díxitos
Supoñen só 271 novos traballadores, fronte ás 30.583 persoas que se inscribiron no Inem no resto das localidades galegas
Supoñen só 271 novos traballadores, fronte ás 30.583 persoas que se inscribiron no Inem no resto das localidades galegas
No ano da crise, cando máis de 30.300 galegos pasaron a engrosar as listas do Inem, 37 dos 315 dos concellos galegos viron baixar a súa taxa de paro. Un dato sorprendente en plena recesión, pero con escaso peso estatístico, xa que se traduce en 271 desempregados menos (apenas sete parados menos por cada un deses concellos), mentres que nos 278 nos que si subiu o paro fíxoo nunha proporción notablemente superior, con 113 traballadores menos en cada un.
Do desastre do mercado laboral dá boa conta o feito de que só dous concellos galegos cumpran hoxe con ese obxectivo que fixou Zapatero o 3 de xullo do 2007, en pleno debate sobre o estado da nación, para o conxunto do país: o pleno emprego. Ou, o que é o mesmo, unha taxa de paro inferior ao 5%. é o caso da localidade lucense de Muras, onde non traballa o 3,6% da súa poboación en idade de facelo (17 persoas) e Avión, en Ourense, cun 4,9% de parados (72, segundo a estatística da Consellería de Traballo, correspondente a xaneiro). Un milagre matizado pola escasa forza laboral de ambos os concellos, apenas 500 e 1.500 veciños entre 15 e 64 anos, respectivamente.
E é que son os concellos da zona rural os que, en aparencia, resisten mellor os embates da crise. Algo que se atribúe ao menor dinamismo do seu mercado laboral e á súa pirámide de poboación, cun acusado envellecemento demográfico.
Porque, no que respecta ás sete grandes cidades galegas, en ningunha delas a taxa de paro baixa do 10%, o dobre do listón do pleno emprego. A que soporta menos desemprego é A Coruña, cun 11,5% da súa poboación en idade de traballar, seguida de Lugo (11,6%) e Santiago (11,8%). A peor parte lévalla Ferrol (cun 14,1% de paro), seguidas por Vigo (13,4%), Ourense e Pontevedra (ambas cun 13,2%).
As comarcas do paro
Desagregada por concellos, a estatística do paro pon de manifesto que o emprego vai por barrios ou, mellor devandito, por comarcas. Así se explican unhas diferenzas que transcenden a división provincial e que están máis vinculadas ao tecido produtivo. é o caso, por exemplo, de Lugo, a provincia galega con menos paro no seu conxunto, un 10%. No seu interior conviven comarcas como A Mariña ou a Terra Chá, onde apenas ningún concello chega á media de desemprego da provincia, con taxas dun só díxito, con outras como Quiroga, onde dous dos seus tres concellos superan o 15%, afogados pola crise do sector da lousa, o puntal económico da zona.? Na Coruña, cunha media do 11,9%, o corredor da Costa da Morte mantense como o epicentro do paro, aínda que o parón da industria eólica golpeou con forza a comarca de Ferrolterra e a do téxtil fai que os datos de paro de Ordes (12,4%) non sexan homologables ao do resto dos concellos da súa comarca, que non exceden o limiar do 10%.
Pero, sen dúbida, as provincias máis castigadas polo desemprego son Ourense e Pontevedra, con taxas do 12,7 e do 13,7%, respectivamente. Na primeira, Avión e Beariz (que se achega ao pleno emprego cun 5,3% de paro) son a cara dunha moeda que ten a súa cruz na comarca de Verín, onde todos os municipios, salvo Laza, superan o 15% e atópanse os dous únicos concellos galegos, Monterrei e Vilardevós, onde dous de cada dez habitantes en idade de traballar están á cola do Inem para poder facelo.
Menos castigada esta a raia de Pontevedra, onde o desemprego se reparte de forma máis homoxénea, focalizado nos núcleos urbanos
No hay comentarios:
Publicar un comentario