Aprazada aos 61 anos a xubilación parcial, que evitou a perda de máis de 43.000 empregos o ano pasado

As medidas de axuste do gasto público anunciadas o mércores polo presidente Zapatero truncarían os plans de máis dun traballador que xa se vía cun pé fóra da súa empresa grazas á xubilación parcial. E é que o Goberno decidiu endurecer as condicións de acceso a esta fórmula de retiro, que permite aos traballadores maiores de 60 anos reducir a súa xornada ata nun 85% e cobrar unha pensión proporcional, para pasar a percibila íntegra a partir dos 65 anos. Unha clara vantaxe sobre a xubilación anticipada, un sistema no que o traballador cede unha porcentaxe da súa pensión por cada ano de adianto sobre a idade.
En realidade, a decisión de limitar as xubilacións anticipadas tomouse a finais do 2007, tras detectar o éxito da fórmula entre os empregados e as empresas, que viron nesta unha vía para favorecer a saída dos traballadores veteranos e substituílos por outros máis novas, xeralmente máis formados e con salarios máis baixos.
Para atallar o crecente gasto, o Goberno subiu a idade mínima dos 60 aos 61 anos, así como a antigüidade na empresa (que pasou de dúas a seis anos) e o período mínimo de cotización (subiu de 18 a 30 anos). Pola contra, baixouse a porcentaxe de xornada á que podían renunciar os traballadores, cun tope do 75%.
Para limar o impacto da medida, Traballo decretou un período transitorio, de forma que todos eses cambios íanse aplicando paulatinamente ano a ano, ata estar plenamente en vigor a finais do 2013.
O que anunciou o mércores Rodríguez Zapatero é que se elimina esa prórroga e todos os límites xa fixados entrarán en vigor axiña que se convalide o decreto lei do axuste, que aprobará o Consello de Ministros o xoves que vén. ¿O obxectivo? Aforrar á hucha da Seguridade Social uns cincocentos millóns de euros cada ano.

Empregos salvados

Pero a medida non só impactará nos traballadores que queiran prejubilarse, senón tamén nos que queren acceder ao mercado laboral. E é que as empresas que xubilan de forma anticipada a un dos seus empregados están obrigadas a asinar un contrato de substitución, ben a un desempregado ou a un traballador eventual que xa teñan en persoal, para manter ese posto de traballo polo menos ata que o traballador prexubilado cumpra os 65 anos.
Unha fórmula que, segundo as estatísticas do Ministerio de Traballo, permitiu soster máis de 43.000 empregos o ano pasado. Un dato importante se se ten en conta que a taxa de paro supera o 40% entre os menores de 25 anos, un dos colectivos máis beneficiados pola substitución de xubilados anticipados. Deses contratos de substitución asinados no 2009, oito de cada dez (o 79%) eran de carácter temporal, mentres que os restantes convertéronse en indefinidos.

Se quintuplican en Galicia

En Galicia, da profusión das xubilacións anticipadas dan conta os datos do Rexistro de Contratos Laborais da Consellería de Traballo. Segundo estes, os contratos de substitución, e xa que logo as xubilacións anticipadas, pois existe unha proporcionalidade directa entre ambas as figuras legais, multiplicáronse por cinco en tan só seis anos. Así, pasouse dos 447 contratos de substitución asinados no 2002 aos 2.111 do 2008 (último ano do que se ofrecen rexistros na comunidade).
Por provincias, as empresas de Pontevedra e A Coruña realizan o 47,5 e o 37,7% das xubilacións anticipadas, seguidas a moita distancia polas radicadas en Lugo (8,5%) e, xa en último lugar, figuran as da provincia de Ourense (6,3%), segundo os datos que ofrece a Consellería de Traballo.