A liberalización do sector en torno ao 2015 traerá prezos máis baixos e unha alza das materias primas

A inestabilidade dos mercados acendeu as alarmas no horizonte dunha maior liberalización do sector lácteo, coa desaparición das cotas na contorna do 2015. Un estudo dos profesores da Universidade de Santiago Francisco Sineiro, Jorge Santiso, Victoriano Calcedo e Roberto Lorenzana, conclúe que a industria deberá emprender estratexias de tamaño «con obxectivos de competitividade e capacidade». Advirte que a liberalización traerá consigo prezos máis baixos e subida das materias primas, o que obrigará a adaptarse a produtores e industrias.
Dimensión, capacidade e competitividade son os ingredientes da receita para o novo escenario, no que é previsible maior competencia, e que os grandes operadores internacionais e a distribución márquense obxectivos de cota de mercado a partir de prezos marxinais. ? O informe recomenda unha etiquetaxe de proximidade e a innovación en produtos con tratamentos de temperatura moderada, para potenciar o mercado do leite envasada ligada ao territorio, á paisaxe e aos gandeiros. O sector non pode renunciar ao crecemento do mercado de queixos.

Redución de custos
Un escenario de baixos custos require unha redución dos prezos de produción. Habería que focalizar esforzos na alimentación do gando. Máis forraxes, melloras na eficiencia de xestión e loxística de alimentos comprados, e cambios progresivos do modelo de produción poderían ser instrumentos eficaces se se realizan con criterios técnicos e económicos coherentes.
A perspectiva de menores marxes de explotación por unidade de leite producido require un incremento da produtividade, para manter a capacidade adquisitiva. Proponse fórmulas societarias, e definir un modelo de monitorización con indicadores de custos, produtividade, capacidade adquisitiva e condicións de traballo. Tamén, reforzar os instrumentos financeiros que permitan manter a actividade en zonas de produción desfavorecidas.

O informe recolle a relevancia das cooperativas nos países do norte europeo, que comercializan a práctica totalidade da produción, como sucede nas nacións escandinavos, Dinamarca e Irlanda. En Holanda supera o 80%, mentres en España é o 30%. Ademais, en varios países o peso das cooperativas prolóngase á industria láctea. Coexisten as pequenas, de carácter local, que recollen e comercializan o leite dos seus socios -aínda que moitas fusionáronse- coas que industrializan leite en manteiga e leite en po.