As miñas películas (2): Avatar

FICHA TECNICA

Título: Avatar

Título orixinal: Avatar

Dirección: James Cameron

País: Estados Unidos

Ano: 2009

Data de estreno: 18/12/2009

Duración: 150 min.

Xénero: Thriller, Aventuras, Acción, Ciencia ficción

Reparto: Michelle Rodriguez, Zoe Saldana, Sam Worthington, Giovanni Ribisi, Sigourney Weaver, Laz Alonso, Wes Studi, Stephen Lang, Joel Moore, CCH Pounder, Scott Lawrence, Peter Mensah, Matt Gerald, Dileep Rao, Julene Renee, Jacob Tomuri, Noli McCool, Peter Dillon, Kevin Dorman, Dean Knowsley, Sean Anthony Moran


Web: www.avatarmovie.com

Distribuidora: 20th Century Fox

Productora: Twentieth Century-Fox Film Corporation, Lightstorm Entertainment, Giant Studios

Os seres humanos encontraron nunha afastada lúa chamada Pandora, un depósito dun recurso altamente valioso. Para obtelo deberán facer fronte aos Na ´ vin, os habitantes do lugar; isto a través de Avatares, bio-organismos para intereactuar cos alienígenas que lle demostrarán un dos soldados humanos, que a vida ten un balance máis alá das ambicións comúns.

Hei de confesar que antes de entrar a ver Avatar tiña certas dúbidas; despois de todo, Titanic, do mesmo director, a pesar de gañar tantos Oscar, para moitos (inclúome) é un filme de impecable manufactura pero que esvara ata límites melodramáticos insostibles.

Non obstante o anterior, James Cameron demostra que sabe como utilizar centos de millóns de dólares de presuposto e nesta última fita fainos lucir espectacularmente. De feito dígolles sen rango de erro: nunca viron nada como Avatar. A experiencia 3D nesta fita non ten precedente; tecnicamente, é sobresaínte e iso terá os seus dividendos obvios na próxima entrega da Academia.

Agora, en canto ao argumento, non, non é innovador malia o que o mesmo Cameron poida dicir. (De feito hai que sinalar que a fita xa ten pendentes dúas demandas por plaxio). Trátase unha vez máis da historia do guerreiro que, por circunstancias alleas ao seu destino, se enrola nas filas inimigas, só para comprender que estivo a loitar do lado equivocado; moita literatura e realizacións cinematográficas xa exploraron esta liña; das máis famosas, El Último Samurai e Danza con Lobos. Non obstante que xa é unha idea explorada, o guión cumpre e vai máis alá de entreter, mantendo o espectador hipnotizado durante máis de dúas horas e media.

En Avatar, situada no ano 2154, os Estados Unidos descubriron unha lúa chamada Pandora, rica nun recurso que os homes consideran extremadamente valioso, o que é escusa abondo para literalmente invadilo e tomalo con pouco ou ningún respecto polo que alí habita. Calquera parecido coa realidade non é mera coincidencia.

A lúa está habitada, ademais dunha flora e fauna exuberantes en formas e cores, por tribos Na'vi, unha raza humanoide moi alta e de pel azul. Para obter información sobre eles, os científicos desenvolven con ADN alienígena e humano, avatares, seres con aspecto de Na ´ vin pero que son controlados vía remota por humanos altamente adestrados para iso. (A mesma idea usada en Surrogates.)

Jake Sully, un ex mariñar parapléxico é un dos controladores destes Avatares e ten a misión de involucrarse coa tribo que habita o máis grande depósito do recurso que tan desesperadamente queren os humanos. Jake comeza a súa misión, non obstante, o contacto con esta forma de vida, coa súa filosofía e natureza, fanlle comprender o lado máis bestial do ser humano e que a causa que el defende non é a correcta. O desenlace é obvio, unha batalla avecíñase e moi probablemente, Jake deba pagar a traizón á súa raza.

Os roles principais, a cargo de Sam Worthington, Zoe Saldana, Sigourney Weaver, Stephen Lang e Michelle Rodriguez, están todos nun bo nivel, sen aspectos sobresaíntes a mencionar. Por outro lado, tecnicamente, a fita de 163 minutos, é soberbia visualmente, realizada de forma convincente cunha nova xeración de efectos especiais, toneladas de CGI ´ s e moito motion capture. De feito e vou dicilo sen ambaxes, é a primeiro película en 3 D que sinto que debe verse en 3D e que por primeira vez me fai pensar se este é o futuro do cine. Ese é o nivel técnico do que logrou James Cameron, megalómano afeito a innovar estas liñas como o vimos facelo en Terminator 2 e Titanic.

Non teño a menor dúbida da boa colleita de premios que a fita obterá, e por semellante experiencia visual e auditiva (a música de James Horner é tamén maxistral), merece facelo. Quizais a miña única obxección e que sempre a considerei así, é que o bo James é medio brando para os desenlaces, cando a vida real, case sempre, é moito máis dura. Talvez sexa este o único "defecto" hollywoodense do que este talentoso director non se puido librar; polo demais, esta fita, hei de dicilo, é unha enorme fantasia que non se pode deixar de ver.
Cinenganos