A patinaxe sobre xeo é unha especialidade na montaña. Esta última semana foino aínda máis. «Ou luns había unha placa de xeo na estrada que compoñía unha prancha enteira duns vinte quilómetros», explica Félix Navia, un dos sete veciños que hai en San Martín de Robledo, un pequeno pobo da Fonsagrada.
Pero o estado da estrada non lle impide ir aquí ou alá. Para conducir utiliza, como a maior parte da xente na montaña, rodas peludas, de neve. Para agarrar. «Cando xea hai que ir amodo, andar a modo e non ir nunca polo rastro que deixan outros», apunta. Porque cando vai esmagándose a neve fai xeo e patina. «Ao ir por onde aínda hai neve agarra mellor», apunta.
Pero tamén hai que ter coidado ao camiñar. «Ou luns tivemos que botar sal dá maseira, do de salgar, non curral para poder saír dá casa», apunta o seu fillo Artur, o único neno que hai na aldea. «Ou bo do frío é que collín un saco e fun polo prado a rebulló», explica.
Pero o estado da estrada non lle impide ir aquí ou alá. Para conducir utiliza, como a maior parte da xente na montaña, rodas peludas, de neve. Para agarrar. «Cando xea hai que ir amodo, andar a modo e non ir nunca polo rastro que deixan outros», apunta. Porque cando vai esmagándose a neve fai xeo e patina. «Ao ir por onde aínda hai neve agarra mellor», apunta.
Pero tamén hai que ter coidado ao camiñar. «Ou luns tivemos que botar sal dá maseira, do de salgar, non curral para poder saír dá casa», apunta o seu fillo Artur, o único neno que hai na aldea. «Ou bo do frío é que collín un saco e fun polo prado a rebulló», explica.
No hay comentarios:
Publicar un comentario